Ωστόσο, την ίδια ώρα, στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν ότι, σύμφωνα με τους υπάρχοντες συσχετισμούς, αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον προεδρικό θώκο του κόμματος είναι ο τριαντατριάχρονος δημοτικός σύμβουλος Αλέξης Τσίπρας. Το νεαρό στέλεχος συγκεντρώνει την προτίμηση του 65% των συνέδρων και τη στήριξη του πλειοψηφικού Αριστερού Ρεύματος. Από την άλλη πλευρά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτης Κουβέλης, έχει με το μέρος του το 35% του συνεδριακού σώματος και αναμένεται όχι μόνο να συγκρατήσει τις δυνάμεις των «ανανεωτικών» (33% στο προηγούμενο συνέδριο), αλλά να τις αυξήσει κιόλας, αγγίζοντας ακόμη και το 35%. Σε κάθε περίπτωση, η αυριανή ημέρα θα είναι πολύ διαφορετική για την Κουμουνδούρου. Εφόσον εκλεγεί ο κ. Τσίπρας, τότε ο μεν ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή θα εκφράζεται διά του προέδρου της Κ.Ο., Αλέκου Αλαβάνου, ενώ η βασική συνιστώσα του, ο ΣΥΝ, θα εκφράζεται διά του νέου προέδρου του. Το πολιτικό σχέδιο Αλαβάνου προβλέπει τη λειτουργία ενός διπόλου, που «θα αναδείξει την Αριστερά σε κεντρική αντιπολιτευτική δύναμη, αλλά και σε εκφραστή της κοινωνίας».
Σύμφωνα με έμπιστους συνεργάτες του κ. Αλαβάνου, ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ «θα συνεχίσει την αντιπολίτευση από τα έδρανα της Βουλής σε υψηλούς τόνους και η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα καταθέτει συνεχώς ερωτήσεις και θα αναδεικνύει θέματα». Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας θα βρίσκεται «στο πεζοδρόμιο». Ο τριαντατριάχρονος πολιτικός μηχανικός θα προσπαθήσει να καλύψει τις χρόνιες αδυναμίες του ΣΥΝ, δηλαδή τη διεισδυτικότητα της Κουμουνδούρου στα χαμηλά εργατικά στρώματα, αλλά και στην επαρχία. Το πρόγραμμα του Αλέξη Τσίπρα θα είναι πλούσιο και θα περιλαμβάνει καθημερινές επισκέψεις σε χώρους δουλειάς, όπως και πολλές περιοδείες στην επαρχία.
Στο επίκεντρο του πολιτικού σχεδιασμού της Κουμουνδούρου τίθεται η μάχη των ευρωεκλογών. Θα είναι η πρώτη εκλογική διαδικασία, όπου ο ΣΥΝ θα προσπαθήσει να περάσει το ΚΚΕ.
Στο εσωτερικό του κόμματος, ο νέος πρόεδρος θα έχει να αντιμετωπίσει τους «σκληροπυρηνικούς» του Αριστερού Ρεύματος, αλλά θα έχει τη στήριξη του Αλέκου Αλαβάνου, που απολαμβάνει το εσωκομματικό ιμπέριουμ. Από την άλλη πλευρά, ισχυρή θα είναι και η φωνή των «ανανεωτικών», διότι αφενός ο Φώτης Κουβέλης θα πάει καλά, αφετέρου το νέο πολιτικό σχέδιο του κ. Αλαβάνου -όπως αυτό ενδέχεται να εξελιχθεί- θα αποδειχθεί πιο κοντά στις δικές τους θέσεις παρά στις θέσεις του Ρεύματος.
Ο πρώην ΚΝίτης με τους «Financial Times»
Ενας πρώην σκληρός ΚΝίτης που ξεκινά τη μέρα του με «Financial Times» και διαβάζει τους γκουρού του νεοφιλελευθερισμού είναι εκ φύσεως απρόβλεπτος. Μπορεί ο γιος του βουλευτή της Ενώσεως Κέντρου Νίκου Αλαβάνου να κατέβηκε από το βήμα του συνεδρίου βουρκωμένος, φεύγει όμως με το κεφάλι ψηλά, έχοντας εξασφαλίσει για το κόμμα του υψηλό ποσοστό και 14 βουλευτές στις τελευταίες εκλογές αλλά και με όλα τα ρίσκα να του έχουν «βγει»…Ο κ. Αλαβάνος προέρχεται από πολιτική οικογένεια: Εκτός του πατέρα του, ο αδελφός του, Κώστας Αλαβάνος, μόλις σε ηλικία 28 ετών, το 1974 συμπεριελήφθη στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έγινε πρόεδρος της ΕΡΤ, γ.γ. του ΥΠΠΟ επί Μελίνας και σήμερα διευθύνει το κανάλι της Βουλής. Η Αριάδνη Αλαβάνου υπήρξε μορφή του φοιτητικού κινήματος, ενώ ο κ. Γιάννης Αλαβάνος σήμερα είναι πρόεδρος του ΤΕΕ.
Στην εποχή του «γύψου»
Οταν η χώρα ήταν «στο γύψο», ο Αλέκος Αλαβάνος ήταν… στα κάγκελα της Νομικής μετέχοντας σε ηλικία 23 ετών στην επιτροπή κατάληψης με τους Στ. Τζουμάκα, Ιωάννα Καρυστιάνη, Γ. Βερνίκο κ.ά. Φυλακίστηκε στην ΕΑΤ-ΕΣΑ, ενώ του είχε διακοπεί η αναβολή από το καθεστώς της χούντας. Το 1981 βρέθηκε από τον Περισσό στο Ευρωκοινοβούλιο, ως ο νεότερος ευρωβουλευτής της εποχής του. Εκεί παρέμεινε ως το 2004. Ξεκίνησε με χαμηλή αναγνωρισιμότητα και έντονη εσωκομματική αμφισβήτηση, ακόμη και από στελέχη του Αριστερού Ρεύματος. Ωστόσο, κατάφερε να παίξει καλά το παιχνίδι των «παραλυτικών ισορροπιών» και να επιβληθεί Αυτό κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν, αλλά τον βοήθησαν η μυστικοπάθειά του και ο έντονος αρχηγισμός του. Κορυφαία στελέχη του Ρεύματος πάθαιναν… απανωτά σοκ όταν μάθαιναν τις πρωτοβουλίες του από τα ΜΜΕ, ενώ ο ίδιος δεν είχε διστάσει, όταν σε μια συνεδρίαση απορρίφθηκε πρότασή του, να φύγει από την Κουμουνδούρου και να κλειστεί στο σπίτι του για μία εβδομάδα, χωρίς να σηκώνει το τηλέφωνο σε κανέναν. Επέβαλε το δικό του dress code, για το οποίο στην αρχή κατακρίθηκε έντονα. Δεν φόρεσε ποτέ γραβάτα, κυκλοφορούσε με ένα παλιό «παπάκι», ενώ, όπως σημειώνει συνεργάτης του, στην Ευρωβουλή ένας αστυνομικός τον είχε ρωτήσει «τι δουλειά έχεις εδώ;», επειδή δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ήταν ευρωβουλευτής!Υπήρξε ένας από τους συνιδρυτές του Ελληνικού Καραβανιού Αλληλεγγύης, το οποίο σήμερα, χωρίς κρατικές επιδοτήσεις, έχει στο ενεργητικό του δεκάδες ανθρωπιστικές αποστολές και υιοθεσίες 16.000 παιδιών.
Διαβάζει πολύ και ασχολείται με την Τέχνη. Είναι μελετητής του Ηροδότου και του Θουκυδίδη, ενώ στη βιβλιοθήκη του καταλαμβάνουν πολύ χώρο τα βιβλία των Π. Κρούγκμαν, Στ. Ράνσιμαν, Ε. Χοσμπάουμ, Λ. Σάμερς, Π. Σάμιουελσον και Τζόζεφ Στίγκλιτζ, με τον οποίο έχουν αναπτύξει και μια θερμή φιλία. Αν και δεν ξεχνά την πολιτική καταγωγή του, είναι από τους ελάχιστους του Ρεύματος που είναι ακομπλεξάριστοι απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και δεν θεωρούν ότι «είναι ο εχθρός». Χαρακτηριστική ήταν η φράση του Παναγιώτη Λαφαζάνη μετά την εκλογή Αλαβάνου: «Αυτός εδώ στο τέλος θα μας πάει στο ΠΑΣΟΚ», είχε πει.
Στόχοι και σχέδια
Ο απερχόμενος πρόεδρος κατέστησε την Κουμουνδούρου πρωταγωνίστρια στη «μάχη του άρθρου 16», πήρε το ρίσκο να πολιτευθεί στο Ηράκλειο με αποτέλεσμα τη νύχτα των εκλογών να βρίσκεται για τέσσερις ώρες εκτός Βουλής, του «βγήκε» το πείραμα Τσίπρα στις δημοτικές εκλογές και τώρα, με την αποχώρησή του, αναλαμβάνει ένα ακόμη ρίσκο: να αφήσει στη θέση του τον τριαντατριάχρονο δημοτικό σύμβουλο -που είναι φαβορί για τη σημερινή εκλογή- και εκείνος να συνεχίσει μόνο στη Βουλή. Το τι θα κάνει στο μέλλον παραμένει άγνωστο. Οπως λένε και πολλοί σύντροφοί του, «από τον Αλέκο όλα να τα περιμένεις…».
Διπλό πρέσινγκ από ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ
Τη σκλήρυνση της στάσης του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, από διαφορετική αφετηρία, απέναντι στο Συνασπισμό προκαλεί η επικείμενη ανάδειξη Τσίπρα στην προεδρία. Η Ν.Δ. επιλέγει τη συνέχιση της στρατηγικής της, να αντιμετωπίζει δηλαδή τον Αλ. Αλαβάνο ως οιωνεί αξιωματική αντιπολίτευση, επιχειρώντας να μειώσει το ρόλο και την επιρροή του Γ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ.
Στο Μέγαρο Μαξίμου αναπτύχθηκαν δύο γραμμές αλλά επικράτησε η πλειοψηφική, που υπογραμμίζει ότι η Ν.Δ. δεν έχει λόγους να αναπροσαρμόσει τη στρατηγική της απέναντι στο Συνασπισμό λόγω της επικείμενης εκλογής Τσίπρα. Η μειοψηφική πρέσβευε τακτική πόλωσης απέναντι στο ΣΥΝ και περισσότερο απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, που αφενός θα ανέβαζε και το ΠΑΣΟΚ αλλά εν τέλει θα τόνωνε το δικομματισμό, που δέχεται συνεχή πλήγματα. Σύμφωνα με τη Χαριλάου Τρικούπη, ο Γ. Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να μην ακολουθήσει τα «ανούσια ανοίγματα του παρελθόντος», αλλά να θέσει το νέο ηγετικό δίδυμο του Συνασπισμού στο πραγματικό δίλημμα που φέρνει ούτως ή άλλως η μία και μόνη εφαρμογή του νόμου Σκανδαλίδη στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Δηλαδή, με ποιον θα επιλέξει να συνεργαστεί ο Συνασπισμός, εφόσον τα ποσοστά των επόμενων εκλογών δεν οδηγήσουν σε αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος.
Στη Χαριλάου Τρικούπη είναι προετοιμασμένοι για «σκληρή περίοδο με τον ΣΥΝ», τουλάχιστον ως τις ευρωεκλογές του 2009, γνωρίζοντας τα δεδομένα και τους στόχους του Αλ. Αλαβάνου, ώστε η όποια συζήτηση να γίνει με καλύτερους όρους για το Συνασπισμό. Θεωρούν, ωστόσο, ότι η συζήτηση για την προεκλογική συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ αφενός αφορά ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς, αφετέρου θα τεθεί εκ των πραγμάτων. Στο ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι αποτελεί πλεονέκτημα για τον Γ. Παπανδρέου το ότι αναμένεται να πιέσει το Συνασπισμό από θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης και όχι κυβέρνησης «με ποιον θα συγκυβερνήσει, αν κληθεί», δίλημμα που δεν αφορά μόνο σενάρια και σκοπιμότητες αλλά το πραγματικό -και κατά πολλούς εξαιρετικά πιθανό- σενάριο μη αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές. Ο Γ. Παπανδρέου θα αποφύγει επίσης κάθε σύγκρισή του αλλά και οποιονδήποτε επί της ουσίας διάλογο με τον Αλ. Τσίπρα. Φέρεται να θεωρεί ότι αυτή η συζήτηση μόνο πολιτική και επικοινωνιακή ζημία μπορεί να έχει για τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ, ενώ όλοι αντιλαμβάνονται ότι τον πρώτο λόγο για την πορεία του Συνασπισμού θα συνεχίσει να έχει ο Αλ. Αλαβάνος. Θα πρέπει επίσης να αναμένεται έκδηλη η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να προσεγγίσει σε θέματα εντός και εκτός Βουλής τον Φ. Κουβέλη και τους υποστηρικτές του, «ανανεωτικούς».
e-tipos
